Ο Ανδρέας Βεσάλιος (Andreas Vesalius, γνωστός και ως Βεζάλιος ή Βεζάλ) γεννήθηκε την 31 Δεκεμβρίου 1514, ή νωρίς το πρωί της επομένης. Αυτή η αβεβαιότητα για την αυγή της ζωής ενός τόσο διάσημου ανατόμου, χαρακτηρίζει την σταδιοδρομία, τους στόχους και τα πνευματικά του δάνεια από το επιστημονικό καταπίστευμα. Ο επακόλουθος διορισμός του ως προσωπικός ιατρός του πλέον ισχυρού μονάρχη στην Ευρώπη, συχνά θεωρήθηκε ηθική παρέκκλιση ή απόφαση για την οποία ουσιαστικά μετάνοιωσε. Η μεγάλη επιτυχία του προγράμματός του για την ανάδειξη της ανθρώπινης ανατομίας, επισκίασε οποιαδήποτε παρόμοια προσπάθεια βρισκόταν σε εξέλιξη ή είχε ήδη συμβεί. Η φήμη του πλέον σημαντικού βιβλίου του De humani corporis fabrica [Περί της κατασκευής του ανθρώπινου σώματος] (κι εφεξής Fabrica) πολύτιμο απόκτημα για περισσότερες από εκατό βιβλιοθήκες παγκοσμίως, συνετέλεσε στη επικρατούσα θεώρησή του ως τυπικό προϊόν αναγεννησιακής ιδιοφυίας, παρόλο που είναι σχεδόν το μοναδικό ιατρικό βιβλίο με ανάλογη αισθητική εκτύπωσης και τόσο όμορφη εικονογράφηση. Η παρουσίαση αυτή θα επιχειρήσει να διαφοροποιήσει τις αποχρώσεις της προσωπικότητας του Βεσάλιου, τοποθετώντας τον σ᾽ ένα ευρύτερο ιστορικό πλαίσιο και αναλύοντας με εμβρίθεια τη ζωή, το μεγαλειώδες έργο και τις επιπτώσεις που είχε για τους συγκαιρινούς του.
