Η αρχαία Ρώμη χαρακτηρίζεται από την ενσωμάτωση των Ετρουσκικών βασιλείων και την καθιέρωση δημοκρατικού πολιτεύματος. Οι αριστοκρατικές οικογένειες (οι Πατρίκειοι) δημιούργησαν ένα διοικητικό σύστημα τριών κλάδων που περιλάμβανε την Senatus Romanus (Σύγκλητο) την Comitia Centuriata (Λοχίτιδα Εκκλησία) την Comitia Tributa (Φυλέτιδα Εκκλησία) και δύο Consules (Ύπατους) με μονοετή θητεία οι οποίοι εκλέγονταν από την Λοχίτιδα Εκκλησία και είχαν εξουσίες βασιλέα. Ωστόσο, η ανάπτυξη της αυτοκρατορίας και το βάρος διοίκησης των νεοαποκτηθέντων επαρχιών κατά μήκος της Μεσογείου απαιτούσαν επιπλέον αξιωματούχους, προκειμένου να χειρισθούν ορισμένες από τις εξουσίες των Υπάτων. Μεταξύ αυτών ήσαν οι Πραίτορες (Praetor=δικαστής) οι Kυαίστορες (Quaestor = ταμίας) οι Δήμαρχοι (Tribunus) και οι Αγορανόμοι (Aediles).
↧