Όταν η διάλεξη που πρόκειται να δώσουμε είναι αφιερωμένη στη μνήμη ενός επιστήμονα, νιώθουμε αμήχανοι λόγω της υποχρέωσης να πραγματευτούμε ένα θέμα το οποίο, λίγο πολύ, τον είχε απασχολήσει. Δεν νιώθω καμία παρόμοια αμηχανία μπροστά στο όνομα του Χάξλεϋ [Aldous Leonard Huxley *]. Το δύσκολο θα ήταν μάλλον να βρούμε ένα πρόβλημα που άφησε αδιάφορο το μεγάλο αυτό πνεύμα, ένα από τα ευρύτερα της Αγγλίας στη διάρκεια του περασμένου αιώνα. Μου φάνηκε πάντως ότι το τριπλό ερώτημα της συνείδησης, της ζωής και της σχέσης τους, επιβλήθηκε με ιδιαίτερη δύναμη στο στοχασμό ενός φυσιοδίφη που υπήρξε φιλόσοφος· και, καθώς, όσον με αφορά, δεν γνωρίζω κάποιο σημαντικότερο ερώτημα, είναι αυτό που επέλεξα να διεξέλθω.
↧